Ήμουν πολύ νέα όταν … ‘’ολόκληρος ΟΗΕ με βράβευσε με το ‘’Δημοσιογραφικό Βραβείο ‘’. Αξέχαστη η ημέρα της βράβευσης στην ΕΣΗΕΑ, αξέχαστος ο λόγος του λόγος του TheoLoir, τότε επικεφαλής του γραφείου στην Αθήνα, αξέχαστο το δάκρυ της μάνας μου.

Η συνέχεια της σχέσης μου με τον ΟΗΕ, δημιουργική για αρκετά χρόνια, προς το τέλος ατόνησε, αν εξαιρέσουμε το μεγάλο αφιέρωμα που έκανα για την UNESCO στο Παρίσι το 2008, με πρόσκληση του Γιώργου Αναστασόπουλου (τότε Πρέσβη μας στον διεθνή οργανισμό για την ERTWORLD). Στην καλή μας φάση έκανα πολλά πηγαινέλα σε διάφορες χώρες είτε για το Παλαιστινιακό είτε για τους πρόσφυγες και τις φυλετικές διακρίσεις, ζητήματα που έχει υπό την ‘’σκέπη’’ του ο Ο.Η.Ε.